1. Որդեգրած զավակ (հոգեորդի կամ հոգեդուստր),
2. (փխբ․) Հոգևոր զավակ, հեղինակավոր մեկի գաղափարների, հայացքների ժառանգորդը՝ կրողը։
1․ Խնամատար ընտանիքում հոգեզավակի խնամքի և դաստիարակության պայմանների վերահսկողություն է սահմանվել։
2․ Տաղանդավոր երիտասարդը նշանավոր բանաստեղծի արժանի հոգեզավակն է։